เด็กแค่ 8 ขวบ ยังทำได้ลง รวบหนุ่มหื่น โทรมเด็กหญิง
   
วันที่ 21 พฤษภาคม 2568 กองบังคับการปราบปราม ร่วมกันจับกุม นายเอ (นามสมมุติ) อายุ 28 ปี ผู้ต้องหาตามหมายจับศาลจังหวัดนนทบุรี ฐาน “ความผิดที่เกี่ยวกับการข่มขืนกระทำชำเรา, ความผิดเกี่ยวกับการอนาจาร, ความผิดต่อเสรีภาพ” โดยจับกุมได้ หน้าบ้านหลังหนึ่ง  เขตบางคอแหลม กรุงเทพมหานคร

สืบเนื่องจากก่อนเกิดเหตุ ผู้เสียหายได้ฝากบุตรสาว คือ ด.ญ.บี (นามสมมุติ) วัย 8 ปี พร้อมกับน้องอีก 2 คน ไว้กับ มารดาของตน (ซึ่งมีศักดิ์เป็นยายของเด็กๆ) ซึ่งพักอาศัยร่วมอยู่กับสามีใหม่ของมารดา ซึ่งสามีใหม่มีลูกติดมาด้วย 1 คน คือ นายเอ (นามสมมุติ) ผู้ต้องหารายนี้ ซึ่ง 2 พ่อลูกดังกล่าว มักจะหาโอกาสที่จะกระทำล่วงละเมิดทางเพศกับ ด.ญ.บี (นามสมมติ) อยู่เป็นประจำ ต่อมาเมื่อเพื่อนบ้านทราบเรื่องที่ ด.ญ.บี (นามสมมติ) ถูกกระทำชำเรา ทนไม่ไหวจึงพาแม่และเด็กเข้าแจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมืองนนทบุรี

จากการสอบสวนพบว่าทั้ง 2 พ่อลูก มีพฤติกรรมมาตั้งแต่ประมาณกลางเดือนกันยายน 2557 หนำซ้ำต่อมาในวันที่ 5 ธันวาคม 2557 ยังได้มีการชักชวนเพื่อนอีก 2 คน มาร่วมข่มขืนกระทำชำเรา ด.ญ.บี (นามสมมติ) ต่อมาเด็กหญิง ได้เล่าเรื่องราวที่ถูกกลุ่มผู้ต้องหาข่มขืนกระทำชำเราให้เพื่อนบ้านพลเมืองดีฟัง จนเพื่อนบ้านจนทนกันไม่ไหว จึงเป็นที่มาของการพามารดาและเด็กเข้าแจ้งความต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมืองนนทบุรี

ต่อมาเมื่อตัวสามีใหม่ ได้เข้ามอบตัวต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมืองนนทบุรี จึงได้แจ้งข้อกล่าวหา แต่สามีใหม่ให้การปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา และอ้างว่า ด.ญ.บี (นามสมมติ) เป็นผู้เริ่มก่อน สุดท้ายถูกศาลจังหวัดนนทบุรีพิพากษา จำคุก 18 ปี ปัจจุบันถูกควบคุมตัวอยู่ในเรือนจำ ส่วนนายเอ (นามสมมุติ) หลังเกิดเหตุได้หลบหนีไปทำงานอยู่ที่จังหวัดราชบุรี กระทั่งมาถูกจับกุมตัวได้ในที่สุด

แต่นายเอ (นามสมมุติ) ปฏิเสธตลอดข้อกล่าวหา ซึ่งศาลชั้นต้นได้ตัดสินลงโทษจำคุก 16 ปี โดยนายเอ ได้ยื่นคำร้องอุทธรณ์สู้คดีต่อศาลอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์จึงมีคำพิพากษาลดโทษเหลือโทษ จำคุกเพียง 2 ปี หลังจากมีการรับโทษครบกำหนด 2 ปี นายเอ จึงได้ถูกปล่อยตัวออกมาจากเรือนจำ กระทั่งต่อมาศาลฎีกาได้พิจารณาแก้โทษนายเอให้รับโทษเพิ่มขึ้นเป็นจำคุก 3 ปี 8 เดือน จึงให้ออกหมายจับ บังคับโทษตามคำพิพากษา
และตำรวจวางแผนสืบสวนติดตามจับกุม

จากการสอบถามคำให้การผู้ต้องหาเบื้องต้น ให้การปฏิเสธข้อหาความผิดเกี่ยวกับการข่มขืนกระทำชำเราแต่ยอมรับข้อหาความผิดเกี่ยวกับอนาจาร, ความผิดต่อเสรีภาพ