วันที่ 12 สิงหาคม 2566 จ่าเอกอดิศักดิ์ สิงห์รัมย์ เจ้าพนักงานทะเบียนชำนาญงาน อำเภอลำปลายมาศ เผยว่า มีหญิงอาศัยอยู่ในจังหวัดอุบลราชธานี มาวิ่งเต้นทำบัตรประชาชนที่ อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ บ้านเกิด แล้วพบข้อมูลของแม่ของตัวเองโดยบังเอิญว่ายังมีชีวิตอยู่ หลังพลัดพรากจากกันมานานกว่า 47 ปี

หญิงคนดังกล่าวอ้างว่าตนชื่อนางต้อย แสนศรี อายุ 60 ปี อาศัยอยู่ที่ จ.บุรีรัมย์ ระบุเป็นคนเกิดที่บ้านสี่เหลี่ยมใหญ่ หมู่ 3 ต.หนองบัวโคก จ.บุรีรัมย์ มาเพื่อขอค้นหลักฐานข้อมูลทางทะเบียนราษฎร์ ต้องการทำบัตรประชาชน เพราะแม่ไม่ได้แจ้งเกิดมาตั้งแต่แรก

พันจ่าโททวี พิมพ์อุบล นายอำเภอลำปลายมาศ ได้สั่งการให้เจ้าหน้าที่หาข้อมูลให้ลึก เพราะหากเขาเป็นคนไทยจริง อาจจะเสียสิทธิ์ที่จะได้รับในความเป็นคนไทย จึงทำการค้นหาข้อมูลหลายมิติตามคำสั่ง และจากการสอบถามข้อมูลนางต้อย ให้ข้อมูลว่า ตอนเกิดแม่ไม่ได้แจ้งเกิดให้ ตนเรียนที่โรงเรียนในหมู่บ้านถึง ป.3 หลังจากนั้นแม่ได้พาเดินหางานรับจ้างทั่วไป เดินเลาะไปตามทางรถไฟ หาตัดฟืนเผาถ่านขาย รับจ้างตัดไม้หมอนรถไฟ จนกระทั่งไปปักหลักอยู่ที่ อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ จนอายุได้ 13 ปี ประมาณ พ.ศ.2519 ตนได้ไปอยู่กินกับสามี ย้ายครอบครัวไปอยู่ที่จังหวัดอุบลราชธานี มีลูกกับสามี 3 คน อายุ 43 ,41 และ 33 ปี ลูกมีบัตรทั้งหมด แต่ตัวเองไม่มี จึงไม่ได้รับสิทธิ์ใดๆ จากทางราชการ

จ่าเอกอดิศักดิ์ กล่าวอีกว่า จากการค้นประวัติ พบว่าแม่ของนางต้อย ชื่อนางแหล่ เคยอาศัยอยู่พื้นที่ หมู่ 3 ต.แสลงพัน (ปัจจุบันแยกเป็น ต.หนองบัวโคก) อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ ปัจจุบันอายุ 87 ปี อาศัยอยู่พื้นที่ หมู่ 4 ต.ทับใต้ อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ยังมีชีวิตอยู่ และยังพบในทะเบียนบ้านนางแหล่ มีลูกอยู่ด้วยกันอีก 3 คน ตนแจ้งไปยังนางต้อย ว่า กรณีนี้มีสิทธิ์ได้ทำบัตรประชาชน ด้วยการใช้หลักการข้อ 2 คือนำแม่ หรือพี่น้องที่เหลือมาตรวจ DNA หากตรงกันก็สามารถทำบัตรประจำตัวประชาชนได้ทันที ยอมรับเคสนี้หาข้อมูลนานกว่า 3 สัปดาห์กว่าจะพบการเชื่อมโยงกัน แต่ตอนนี้นางแหล่ แม่นางต้อย ยังไม่รู้ว่าลูกคนนี้ยังมีชีวิตอยู่  

ขณะที่นางต้อย ถึงกับหลั่งน้ำตา พร้อมบอกว่า คิดถึงแม่เสมอ แต่ไม่รู้จะไปตามหาแม่ได้ที่ไหน ส่วนหนึ่งคิดว่าแม่คงจะเสียชีวิตแล้ว พอมาทราบข้อมูลจากที่ว่าการอำเภอลำปลายมาศ รู้สึกดีใจตอนนี้ทั้งอยากเห็นหน้าแม่ และอยากจะพาแม่มาอยู่ด้วย เพราะจากกันตั้งแต่ตนอายุได้เพียง 13 ปีเท่านั้น

วันแม่ปีนี้อยากจะเดินทางไปหาแม่ อยากกอด อยากคุยกับแม่เหมือนครั้งที่เป็นเด็ก และอยากรู้ว่า "แม่ยังจะจำหน้าลูกคนนี้ได้หรือไม่"